Vaak loop ik ’s morgens tegen half zeven buiten met de honden. Nu de dagen weer wat korter worden, kun je de nieuwe dag bijna aanraken. De nevel hangt boven de weilanden, in de verte loeien de koeien naar de boer die ze eten komt brengen. Onze honden snuffelen nieuwsgierig aan de frisse ochtend. De stilte duurt nog even, totdat ze wordt verdreven door luid lachende kinderen met hun fel gekleurde fietsen op weg naar school.
